Pavarotti tijdens Engelse les in Cambodja!

Getypt op 31-07-2014.

Na het niet echt ontspannende weekendje op rabbit Island, hadden Jitske, Thomas en ik een druk weekje voor de boeg. We hebben iedere dag op een andere school mogen kijken, zodat we na afloop van die week ieder een school konden kiezen waar we de rest van onze tijd hier zouden gaan helpen. Verder hebben we ook een dagje geholpen met het survieren bij het afnemen van toetsen. Op één van deze scholen zat een monnik in zijn oranje gewaad, met een grote krokodillentattoo op zijn arm, op een scootertje een sigaretje te roken… Nu is mijn beeld over monniken toch wel een klein beetje veranderd!!

Tijdens één van onze vrije middagen in deze week zijn we gaan kajakken vanuit een prachtige mangrove plantage, via de rivier, naar de zee en weer terug. De heenweg zou ongeveer 20 minuutjes duren. We hebben intussen wel geleerd dat wanneer een Cambodjaan een afstand of tijd noemt, je daar altijd wel iets bij op moet tellen… We hadden alleen niet verwacht dat we over de heenweg anderhalf uur zouden doen!! Het laatste kwartiertje van de heenweg heb ik mooi met een touwtje achter Jitske en Thomas mogen hangen, waar ik ze nog steeds heel dankbaar voor ben! Daardoor kon ik er op de terugweg weer tegenaan, toen waren we in een half uur terug! Op de terug weg hadden we dan ook de wind/stroming mee! Ondanks dat de tocht erg lang en vermoeiend was, hebben we toch ongelofelijk genoten van de prachtige mangroves, de natuur en het uitzicht. Er zijn foto’s van gemaakt, maar die zijn niet te vergelijken met hoe het eruit ziet wanneer je het in het echt ziet: dat is echt zoveel mooier!

Op zaterdag 26 juli zijn Koen, Inge, Thomas, Jitske en ik met een taxi Bokor Mountain op gegaan. Via allemaal speltbochtjes, een spannend ritje, kwamen we bovenaan de berg. Het was erg mistig, dus echt veel uitzicht hadden we hierboven helaas niet… Toch hebben we op de berg zelf ook veel moois gezien! Zo hebben we mooie grote boeddha’s en een tempel gezien. Er zouden ook veel mooie dieren te zien moeten zijn, maar we hebben alleen een aapje gezien in het wild. Dat was voor mij toch ook wel al bijzonder! Op de berg was ook een oud, vervallen gebouw van een Casino te zien. Het was wel een geschikte plek om een horrorfilm op te nemen… Veel mist en dan een gebouw wat er jaren geleden waarschijnlijk wel echt prachtig uit heeft gezien! Het had iets mysterieus. Nadat we hier gekeken hadden gingen we weer een stukje naar beneden met de taxi en hebben we nog een supermooie waterval bekeken. Er waren nergens hekjes, dus je kon hem zo dichtbij als je wilde bekijken, ik heb toch maar een beetje afstand gehouden… Ook dit was in het echt weer veel mooier dan ik op de foto’s kan laten zien!

Op zondag heb ik met Jitske, Koen en Thomas brommertjes gehuurd en zijn we naar Kep gereden. Onderweg zijn we nog even gestopt bij het project van Koen en Eveline, erg leuk om te zien waar zij overnachten en op welke school zij lesgeven en ondersteunen. Verder zijn we nog bij enkele tempels en een grot wezen kijken onderweg en zijn we gestopt bij een strandtentje genaamd ‘The Sailing Club’. Erg grappig dat de eigenaar uit België kwam, waardoor we gewoon Nederlands konden kletsen. Hier hebben we ook geluncht en dat was echt onvergetelijk lekker! Misschien kwam dit ook wel door alles bij elkaar: de supermooie rit op het brommertje waardoor je jezelf voelt alsof je de hele wereld aan kan, alle prachtige indrukken tijdens de rit en dan super lekker eten aan de zee bij een strandtentje dat je terug zou kunnen zien in een film! Dit was echt even optimaal genieten! Dit weekend was ik dus wel goed uitgerust!

Op maandag zijn we alle drie op een andere school begonnen voor de rest van onze tijd hier (nog twee weken), zodat je met één leerkracht ook echt iets kunt bereiken. Hier hebben we zelf om gevraagd, want het is heel leuk om veel verschillende scholen te zien, maar we willen alle drie ook wel echt weg gaan met het gevoel dat we iets bijgedragen hebben, iets waar de mensen hier echt iets aan hebben.

Dat is dan ook de reden dat we de afgelopen ochtenden op kantoor niet alleen toetsen ontworpen hebben, zoals ons gevraagd is, maar ook iets extra’s hebben gedaan! De onderwijskundigen onder ons weten vast wat ik bedoel met de viertakt. Een hulpmiddel/theorie voor het aanleren van woordbetekenissen. Deze heb ik vertaald naar simpel Engels zodat de leerkrachten hier er ook iets mee kunnen doen voor het aanleren van Engelse woordbetekenissen. We hebben namelijk gemerkt dat er veel nagedreund wordt, maar dat er weinig wordt gesproken over wat de woorden nu eigenlijk betekenen. Jitske en Thomas hebben een handreiking gemaakt waarmee leerkrachten woordjestoetsen kunnen maken, zodat ze ook kunnen controleren of het werken met de viertakt effect heeft. Verder heb ik een heleboel woordspelletjes op kaarten uitgewerkt, stap voor stap simpel in het Engels uitgelegd met plaatjes erbij, zodat de leerkrachten de woordspelletjes hopelijk ook echt gaan inzetten! We laten momenteel dan ook zoveel mogelijk voorbeelden in de praktijk zien nu.

Gisteren hebben we bij een printshop deze pakketjes uitgeprint, zodat we alle drie een mapje konden overhandigen aan onze leerkrachten waarbij we nu de lessen geven, plus een mapje voor ChanTuch, de projectleider van ons project: The Buddhist Library. Toen ik met trots mijn pakketje afleverde, was de leerkracht in eerste instantie blijer met het mapje dat om de papieren zat (een iets luxere snelhechter), ‘Mag ik deze ook echt houden?’ vroeg hij met een brede glimlach op zijn gezicht! De inhoud leek toch nog een beetje ingewikkeld, maar hij gaat het komend weekend doorlezen zodat ik maandag zijn vragen erover kan beantwoorden, ik ben benieuwd…!

De kinderen zijn in ieder geval super enthousiast over de woordspelletjes die ik tot nu toe gedaan heb! Daardoor kom ik zelf ook steeds enthousiast terug na een avondje lesgeven. Het warme weer, andere ritme, ander eten etc. hier maakt me vaak erg moe, maar van de kinderen hier krijg ik weer zoveel energie! Van hun dankbaarheid en de duidelijke wil die er is om te leren, dat maakt het lesgeven hier erg mooi. Op maandag lazen we vanuit de methode een stukje over Luciano Pavarotti, de Italiaanse opera zanger. De kinderen én leerkracht hadden echt geen idee wat opera nu eigenlijk is. Daarom heb ik ’s avonds maar even een liedje gedownload en op dinsdag hebben we in de klas naar Ave Maria geluisterd. Iedereen, inclusief de leerkracht, luisterden met open mond en volgens mij wisten ze niet echt hoe ze moesten reageren. Toen ik aangaf dat ik zelf ook meer van pop muziek houd begon iedereen erg hard te lachen en was gelukkig het ongemakkelijke sfeertje weer verdwenen. Ze hadden nu in ieder geval wel gehoord hoe die man uit het boek nu eigenlijk zong en wat opera is!

Volgende week zal ik weer wat meer schrijven over mijn ervaringen tijdens het lesgeven! Ik merk nu dat dit verslag ook alweer aardig lang aan het worden is… Dus voor nu weer eventjes genoeg! Nogmaals bedankt voor alle lieve en leuke berichtjes!